ระยะเวลา ๑ เดือนที่เพื่อนพ้องน้องพี่ชาวมุสลิมถือศีลอดในเดือนรอมฎอน เพื่อนพี่น้องมุสลิมก็จะฉลองกันใหญ่โตทุกคนจะกลับมาบ้านเพื่อพบปะพ่อแม่ญาติพี่น้องใน “วันรายอ” ซึ่งคล้ายๆ กับงานเดือนสิบของคนไทยพุทธ ก่อนวันรายอเพื่อนพี่น้องชาวมุสลิมจะทำ “ตูป๊ะ” หรือ “ต้มใบกะพ้อ” กัน ดิฉันในฐานะที่เป็นคนไทยนับถือศาสนาอิสลาม จึงอยากจะนำเสนอให้ทุกท่านได้รู้จักตูป๊ะ" (ข้าวเหนียวต้ม) อาหารวันฮารีรายอ
“ตูป๊ะ” จะมีลักษณะเป็นสามเหลี่ยมห่อด้วยใบพ้อ และข้าวเหนียวที่ใช้อาจจะเป็นสีขาวหรือบางบ้านนิยมใช้ข้าวเหนียวสีดำทำก็ได้บางคนอาจจะใส่ถั่วปนลงไปตาม ความชอบซึ่งรสชาติจะมันๆหวานๆพอดีๆที่เกิดจากน้ำตาลและน้ำกะทิทำเป็นข้าวเหนียวมูนก่อนแล้วจึงห่อใบพ้อไปนึ่งหรือต้มและความหวานมันที่พอดีทำให้ไม่เลี่ยนเมื่อกินพร้อมกับแกงมัสมั่นเนื้อหรือไก่
ก่อนวันรายอ ๑ วัน เด็กๆ มักจะหยุดเรียนเพื่อช่วยพ่อแม่ทำ “ตูป๊ะ” เรา มาร่วมกันเรียนรู้การทำ “ตูป๊ะ” กันดีกว่านะค่ะ ก่อนอื่นเราต้องไปหาใบกระพ้อมา หลังจากนั้นก็ช่วยกันรีดใบพ้อกันซะก่อน ส่วนผสมก่อนจะกวนตูป๊ะ มีดังนี้ สารข้าวเหนียว 5 โล (ล้างด้วยน้ำสะอาด ตั้งให้สะเด็ดน้ำ )น้ำตาลทราย ¼ หรือ 2/4 โล มะพร้าว 7 ลูก(คั้นเอาเฉพาะหัวกะทิ) เกลือ 3 ช้อนกินข้าว
ขั้นตอนและวิธีทำตูป๊ะ ตั้งกระทะ เทกะทิใส่ลงไป ตามด้วยเกลือ เทข้าวเหนียวที่ล้างเตรียมไว้ก่อนหน้านี้แล้วลงในกะทะ ใช้ไม้พายผัดไปผัดมา อย่าให้ข้าวเหนียวไหม้ติดกระทะ ก่อนที่ข้าวเหนียวจะแห้ง ใส่น้ำตาล(ถ้าต้องการ)ลงไป ผัดต่อไปเรื่อยๆจนข้าวเหนียวแห้ง (สังเกตจากข้าวเหนียวจะมีความแวววาวสวยข้าวเหนียวไม่ติดไม้พาย) ยกลงวางไว้ให้เย็นนำ ตักใส่กะละมังไปแจกให้สมาชิกในบ้านหรือเพื่อนบ้านช่วยกันห่อด้วยใบกระพ้อ แต่สำหรับ “ดังต้ม” ดิฉันขอจอง ต่อไปจึงนำไปต้มจะต้องต้มกับกระทะใบบัวแหละถึงจะจุ นำกระทะตั้งไฟ หาวัสดุรองก้นกระทะ ก็ใช้ใบกะพ้อที่เหลือๆ นั่นแหละมาตัดเป็นชิ้นๆ รองก้นกระทะ (หากต้องการให้หอม ก็ตัดใบเตยหอมโยนใส่ตามลงไป) เรียงตูป๊ะขนาดใหญ่ให้อยู่ด้านล่าง ลูกเล็กอยู่ด้านบน เติมน้ำให้ท่วมตูป๊ะ ปิดฝาไม่ให้ความร้อนระเหยออกไป ต้มกับกระทะมันไม่มีฝา ก็ใช้กะละมังลูกใหญ่ๆ นั่นแหละครอบลงไป ต้มจนน้ำในกระทะแห้งหมด ยกลงจากเตา เป็นอันเสร็จเรียบร้อยสักครู่ใหญ่ๆ (ประมาณหลับแล้วฝันไปแล้ว 2 ตลบ) ตูป๊ะที่ต้มไว้น้ำแห้งสนิท เป็นอันว่า ตูป๊ะสุกแล้วเรียบร้อย
แหล่งที่มา : http://krujindapitak.blogspot.com/2014/02/blog-post_388.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น